ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
ΝΙΚΟΛΕΤΣΕΑ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ, ΠΑΤΡΑ, 2012 (ΣΕΛ. 36)
"Πλατεία Κωστή Παλαμά"
Τα παιδιά μεγάλωσαν κι έπαψαν να ξεδιπλώνουν
τα παιχνίδια τους στις τσιμεντένιες πλάκες.
Τις φωνές τους απορρόφησε το μάρμαρο, την αφέλειά τους η άσφαλτος.
Τα αγκαλιάζει μια σφιχτοδεμένη πλεχτή φωλιά από παλιές πολυκατοικίες και νωπές αναμνήσεις.
Λίγο πιο πάνω το σχολείο, σωστό κρεματόριο της τάξης μας,
περιφρουρεί τη μικροαστική μοναξιά μας.
Ασύχαστοι κι εμείς. Όπως το Άγαλμα…
Η ρυτιδωμένη μας συνείδηση μετρά: μια δέσμη εμπειρίας.
Αφθονία σιωπής. Δυσάρεστης σιωπής που απλώνεται,
όταν από το πλήθος των ήχων
(εξατμίσεις αυτοκινήτων, σειρήνες νοσοκομειακών, βωμολοχίες, ροή της καθημερινότητας ή της βιομέριμνας
- αν προτιμάτε -)
απέχουν οι, με καθαρή άρθρωση, ενήλικες πλέον φωνές.
[Καλοκαίρι 2009 Πάτρα]
"Η ροή του χρόνου"
Τα αυλάκια της βροχής διαβρώνουν την άσφαλτο, όσο
τα χνάρια του χρόνου σφραγίζουν τα πρόσωπα
Οι θάμνοι της πλατείας πλέκουν ξόβεργες στις αχτίδες του ήλιουž κάποιες φορές, τυχαία, διασταυρώνονται τα βλέμματα για να επαναφέρουν - προς στιγμήν -
την απειθαρχία της νιότης
Τα περιστέρια - χορτάτα από πλήξη - υποκύπτουν στην ενέδρα του γάτουž στο μεταξύ, το σαρκίο μας φθίνει κάτω από το βάρος της αποκάλυψης: γ ε ρ ν ά μ ε
γερνάμε αγκαλιά με το περιβάλλον μας
το περιβάλλον μας γερνά από τις εμπειρίες μας
οι εμπειρίες μας γερνούν μαζί με τα πράγματα
τα υλικά γεγονότα μας διαπερνούν
άλλοτε ως ιαχή και άλλοτε ως σημαία.
"Δημοκρατικές εκλογές"
Αυτή ειδικά η ταινία ήταν καταπληκτική.
Μεστή ουσίας, έδινε τροφή
σε λεπτούς προβληματισμούς
κι ακόμα πιο λεπτές σκηνοθετικές παρεμβάσεις
Οι ερμηνευτές σαν καλοκουρδισμένα ξυπνητήρια απέδιδαν
τους ρόλους τους με την ακρίβεια και τη φυσικότητα της
κυριακάτικης πλήξης.
Και το κοινό συνεπαρμένο πότε να κλαίει, πότε να γελά…
Έκτακτα - έκτακτα
Και στην αυλαία πάλι έξαλλο να χειροκροτεί
Με ματωμένα από τη φάλαγγα τα νύχια.
"Πρωινή εκτέλεση"
Πως έγινε και στέγνωσε κάθε φωνή;
Αθόρυβα, σιγά, αλύπητα
Φράσεις και λέξεις
Λέξεις και φθόγγοι
Φθόγγοι και ήχοι
Στεγνοί
Αργά και λυπημένα ξεκολλάνε από τους δημόσιους τοίχους
Παλιά συνθήματα
Χαραγμένα ηχηρά στον εγκέφαλο
Επαναλαμβάνουν το ρυθμικό τους βήμα
Ως και την ώρα που
γράμμα-γράμμα
Θρυμματίζονται μαζί με τους ξεραμένους σοβάδες
Οι εκτελεσμένες έννοιες.
"Πλατεία Κωστή Παλαμά"
Τα παιδιά μεγάλωσαν κι έπαψαν να ξεδιπλώνουν
τα παιχνίδια τους στις τσιμεντένιες πλάκες.
Τις φωνές τους απορρόφησε το μάρμαρο, την αφέλειά τους η άσφαλτος.
Τα αγκαλιάζει μια σφιχτοδεμένη πλεχτή φωλιά από παλιές πολυκατοικίες και νωπές αναμνήσεις.
Λίγο πιο πάνω το σχολείο, σωστό κρεματόριο της τάξης μας,
περιφρουρεί τη μικροαστική μοναξιά μας.
Ασύχαστοι κι εμείς. Όπως το Άγαλμα…
Η ρυτιδωμένη μας συνείδηση μετρά: μια δέσμη εμπειρίας.
Αφθονία σιωπής. Δυσάρεστης σιωπής που απλώνεται,
όταν από το πλήθος των ήχων
(εξατμίσεις αυτοκινήτων, σειρήνες νοσοκομειακών, βωμολοχίες, ροή της καθημερινότητας ή της βιομέριμνας
- αν προτιμάτε -)
απέχουν οι, με καθαρή άρθρωση, ενήλικες πλέον φωνές.
[Καλοκαίρι 2009 Πάτρα]
"Η ροή του χρόνου"
Τα αυλάκια της βροχής διαβρώνουν την άσφαλτο, όσο
τα χνάρια του χρόνου σφραγίζουν τα πρόσωπα
Οι θάμνοι της πλατείας πλέκουν ξόβεργες στις αχτίδες του ήλιουž κάποιες φορές, τυχαία, διασταυρώνονται τα βλέμματα για να επαναφέρουν - προς στιγμήν -
την απειθαρχία της νιότης
Τα περιστέρια - χορτάτα από πλήξη - υποκύπτουν στην ενέδρα του γάτουž στο μεταξύ, το σαρκίο μας φθίνει κάτω από το βάρος της αποκάλυψης: γ ε ρ ν ά μ ε
γερνάμε αγκαλιά με το περιβάλλον μας
το περιβάλλον μας γερνά από τις εμπειρίες μας
οι εμπειρίες μας γερνούν μαζί με τα πράγματα
τα υλικά γεγονότα μας διαπερνούν
άλλοτε ως ιαχή και άλλοτε ως σημαία.
"Δημοκρατικές εκλογές"
Αυτή ειδικά η ταινία ήταν καταπληκτική.
Μεστή ουσίας, έδινε τροφή
σε λεπτούς προβληματισμούς
κι ακόμα πιο λεπτές σκηνοθετικές παρεμβάσεις
Οι ερμηνευτές σαν καλοκουρδισμένα ξυπνητήρια απέδιδαν
τους ρόλους τους με την ακρίβεια και τη φυσικότητα της
κυριακάτικης πλήξης.
Και το κοινό συνεπαρμένο πότε να κλαίει, πότε να γελά…
Έκτακτα - έκτακτα
Και στην αυλαία πάλι έξαλλο να χειροκροτεί
Με ματωμένα από τη φάλαγγα τα νύχια.
"Πρωινή εκτέλεση"
Πως έγινε και στέγνωσε κάθε φωνή;
Αθόρυβα, σιγά, αλύπητα
Φράσεις και λέξεις
Λέξεις και φθόγγοι
Φθόγγοι και ήχοι
Στεγνοί
Αργά και λυπημένα ξεκολλάνε από τους δημόσιους τοίχους
Παλιά συνθήματα
Χαραγμένα ηχηρά στον εγκέφαλο
Επαναλαμβάνουν το ρυθμικό τους βήμα
Ως και την ώρα που
γράμμα-γράμμα
Θρυμματίζονται μαζί με τους ξεραμένους σοβάδες
Οι εκτελεσμένες έννοιες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου